|
Spitsbergen deel 19 |
|
13 Juli 2003: Vanacht een weer een flink stuk gevaren. Vanuit Kongsfjorden langs Prins Karls Forland naar beneden totaan Daumannsoyra. Toen ik wakker werd merkte ik meteen dat de boot aardig op en neer ging. Toen ik echter op het dek ging kijken was de zee vrijwel vlak. Toch zaten er "golven" onder de vlakke zee want de boot ging aardig op en neer. We hebben eerst natuurlijk weer heerlijk ontbeten voordat we ons richting de zodiak begaven. 
Daumannsoyra (strand van de landing)De gids vertelde ons al meteen dat het een lastige landing zou worden door de golven. De kust bestond grotendeels uit rotsen met daartussen op enkele plaatsen kleine zandstrandjes. Na veel heen en weer gevaar koos onze gids een strandje uit voor de landing. De landing verliep inderdaad niet zonder problemen, een aantal mensen moest uit de boot springen om te zorgen dat deze niet al zijwaards op het strand gesmeten werd. Uiteindelijk lukte het ons allemaal om aan land te komen (met of zonder natte voeten). |
Daumannsoyra Het landschap leek veel op het landschap rondom Longyearbyen. Daumannsoyra ligt op de punt van Isfjorden. De geweren werden weer gereed gemaakt en het veldwerk kon beginnen. Toch gek eigenlijk dat het nu al zo normaal voelt om met zo een zwaar wapen rond te lopen. We hebben geen echt bijzondere dingen gezien op deze dag maar de kleine jagers blijven prachtig en de noordse stormvogels zaten weer vlak naast de zodiak. Ook hebben we weer vele mooie artische bloemen bewonderd zoals de Saxifraga cespitosa die je op de foto ziet. 
Saxifraga cespitosa |
